TINI POV
Ondanks dat de gevoelens van Violetta heel anders waren voor León dan de gevoelens van mij voor Jorge, stond de scene er behoorlijk snel op. Jorge grijnsde naar me 'Voelde je de chemie?' en de glimlach op mijn gezicht verdween als sneeuw voor de zon. Waarom moest hij nou toch weer zo
arrogant doen, alsof hij alles kon maken. Ik had daar geen zin in hoor. Snel liep ik naar de andere acteurs en actrices toe, ik had al gauw vriendschap gesloten met Mercedes. Hoewel Violetta en Ludmila aardsvijanden waren, konden we in het echte leven ontzettend goed met elkaar opschieten. We hadden dezelfde humor en begrepen elkaar gewoon.
Jorge perplex achterlatend, liep ik naar mijn plek voor de volgende scene.
JORGE POV
Aan het einde van de dag kon ik er nog steeds niet bij met mijn hoofd waarom Martina nou zo ontzettend afstandelijk tegen me deed, wat had ik nou verkeerd gedaan? Ik wist dat ik niet zo aardig deed tijdens het aanpakken van mijn autosleutels, maar om dan zo afstandelijk tegen mensen te doen? Okeoke, misschien zou ik het niet op haar af moeten schuiven, want ergens had ze nog best een reden om zo te doen.. Excuses aanbieden, ik denk dat ik dat zou moeten doen. Met nog een keer diep adem halen en wat moed verzamelen, stapte ik op haar af.
'Kan ik je even spreken?' aarzelend keek ik haar aan, wachtend tot ze zich om zou draaien om van me weg te lopen. Maar haar reactie verbaasde me tamelijk, ze knikte namelijk.
'Wat is er?' ze had haar armen over elkaar heen geslagen, omdat ze het zichtbaar koud kreeg. 'Ik wilde gewoon even sorry zeggen, gewoon omdat ik niet erg aardig tegen je ben geweest.' Ze knikte en haar de blik in Martina's ogen veranderde een beetje. 'Inderdaad niet echt, maar oke, ik aanvaard je excuses.' Ze zuchtte even 'Was dat alles?'
Nog voordat ik mijn knik had af kunnen maken was ze maar gauw weggelopen, wat was er toch met haar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten